عامل بیماری شیستوزمیازیس که به نام تب حلزونی نیز نامیده می‌شود، نوعی از کرم‌های پهن انگلی به نام شیستوزوما (Schistosomes) است که هم در آب آلوده و هم در بدن حلزون‌های آب شیرین زندگی می‌کنند. عامل بیماری از طریق پوست وارد بدن قربانی می‌شود و سبب ایجاد عارضه‌های شدید کلیوی، سرطان مثانه و ناباروری می‌شود. این کرم‌های نابودگر همچنین می‌توانند در کودکان سبب نارسایی‌های رشدی و تاثیر بر توانایی یاد‌گیری شوند. این بیماری به شکل خطرناکی در مناطق جنوبی صحرای آفریقا و کشور‌های آمریکای جنوبی گسترش دارد.
یک واکسن می‌تواند راه حلی بلند مدت و مناسب به منظور جلوگیری و کنترل آلودگی‌ها و عفونت‌های ناشی از آن باشد. اما انجام تحقیقات در مناطق آلوده به میلیون‌ها دلار سرمایه نیاز دارد. بنابراین محققان نیاز دارند که پیش از آغاز تحقیقات میدانی و تولید انبوه واکسن، شواهد و مدارک مستند و قابل قبولی را برای اثبات مفید بودن این واکسن ارایه دهند؛ به همین علت نیز هفده فرد هلندی برای انجام این کار داوطلب شده‌اند.
Meta Roestenberg، متخصص بیماری‌های عفونی مرکز پزشکی دانشگاه لیدن معتقد است اگر محققان بتوانند نشان دهند که افراد بالغ سالم، قادرند در مقابل عفونت، مقاومت کنند با روشی سریع و کم هزینه برای اثبات کارایی آن، گامی مهم در جهت تست واکسن شیستوزمیازیس در انسان‌ها برداشته‌اند. در این آزمایش، محققان تعداد بیست لارو نر را به درون بدن هر فرد داوطلب تزریق می‌کنند. این لارو‌ها قادر به تولیدمثل نیستند و در انتهای آزمایش، دانشمندان با استفاده از دارویی به نام پرازیکوانتل (Praziquantel)، اقدام به کنترل عفونت و از بین بردن لارو‌های باقیمانده از آزمایش، خواهند کرد.
هر چند در انتهای این تحقیق، افراد داوطلب با درمان پرازیکوانتل از خطر کرم‌های انگل، خلاص خواهند شد اما همچنان انجام اینچنین تحقیقی جای بحث و بررسی دارد. یکی از محققان شیستوزمیازیس به نام Daniel Colley، در گفتگو با مجله ساینس (Science Magazine)، ابراز داشت که این درمان چندان هم موثر نیست!
از سوی دیگر براساس گزارش نیویورک‌تایمز، یک هیئت اصول اخلاق پزشکی در هلند، مجوز انجام این تحقیق را امضا کرده است، پس به طور رسمی باید باور داشت که افراد داوطلب حاضر در این تحقیق با خطر بزرگی روبرو نیستند. طبق نتایج منتشر شده نیز تاکنون هیچکدام از افراد داوطلب واکنش‌های شدید و حادی از خود بروز نداده‌اند و تنها تب و لرز‌ها و حساسیت‌های معمول و طبیعی مرتبط با ابتلا به این انگل‌ها را داشته‌اند.
به هر کدام از افراد داوطلب حاضر در این تحقیق نیز مبلغ ۱۲۰۰ دلار (حدود ۵.۷ میلیون تومان) پرداخت می‌شود و اگر نتایج این تحقیق منجر به تولید یک واکسن موثر بر علیه این بیماری عفونی شود، قطعا هزینه بسیار اندکی برای این دستاورد باارزش محسوب خواهد شد. این را هم اضافه می‌کنم که در جهان بیش از ۲۰۰ میلیون نفر به این انگل آلوده هستند و تخمین زده می‌شود که هر ساله جمعیتی بین ۱۲۰۰۰ تا ۲۰۰ هزار انسان، به خاطر این بیماری جان خود را از دست می‌دهند.