فیسبوک در حال توسعه‌ی قابلیت تشخیص چهره‌ی خود برای یافتن افراد در تصاویر است. کمپانی از امروز، کاربرانی را که در عکس‌های بقیه قرار دارند شناسایی خواهد کرد (وقتی کسی عکسی از شما را آپلود کند) و به آن‌ها خبر خواهد داد، حتی اگر تگ نشده باشند. بعد از اینکه این کاربر از عکس اطلاع پیدا کرد، می‌تواند تگ خودش را به عکس اضافه کند، عکس را بدون تگ رها کند یا اینکه اگر از نظرش عکس نامناسب بود، آن را گزارش دهد. این قابلیت جدید برای تصاویر پروفایل نیز قابل استفاده است؛ ولی در کشورهای کانادا و اتحادیه‌ی اروپا، به دلیل وجود قانون‌های داده که استفاده از تشخیص چهره را محدود می‌کنند، اجرا نخواهد شد.
بر اساس اعلام فیسبوک، این ابزار جدید به این دلیل طراحی شده است که به کاربران قدرت کنترل تصاویرشان به‌صورت آنلاین را بدهد. راب شرمن، رئیس بخش حریم خصوصی فیسبوک، به ورج گفت:
ما مدت‌ها بود که به این مسئله به‌عنوان یک قابلیت برای حفظ حریم خصوصی فکر می‌کردیم. اگر کسی عکسی از شما منتشر کند، ممکن است به شما نگوید و در نتیجه شما از آن عکس آگاهی نداشته باشید. اما اکنون کاربران می‌توانند به تصویر و عکس خودشان دسترسی داشته باشند و با شخصی که آن را منتشر کرده است ارتباط برقرار کنند.
شرمن همچنین گفت این ابزار می‌تواند حس نوستالژی افراد را زنده کند و افراد را در مورد عکس‌هایی که شاید با گذشت زمان فراموش کرده‌اند، آگاه کند؛ البته این ابزار بر اساس وقایع گذشته کار نمی‌کند. ابزار همچنین می‌تواند افراد را به سمت این سایت بکشاند و میزان وقت گذاشتن آن‌ها در سایت را افزایش دهد. این همان تجربه‌ی فکری قدیمی است؛ اگر شخصی عکسی از شما در فیسبوک آپلود کند، ولی شما را در آن تگ نکند؛ آیا این عکس در معیارهای تعامل دیده می‌شود؟ جواب به این سؤال ظاهرا منفی است.
البته از منظر فیسبوک این نوع رفتار منطقی است. هفته‌ی گذشته کمپانی فیسبوک، یک پژوهش علمی را به اشتراک گذاشت که نشان می‌داد استفاده‌ی منفعل از نیوزفید یا صفحه‌ی فید خبری، باعث ناراحتی افراد می‌شود. اما همین پژوهش نشان داد که تعامل فعالانه در این سایت (پیام دادن به افراد، لایک کردن پست‌ها و به یاد آوردن حوادث گذشته و زمان قدیم) باعث بهبود سطح شادی و تندرستی می‌شود. مشکل این است که تعامل ساده با فیسبوک، یک راه خام برای دسته‌بندی رفتار است و هر ابزاری که پتانسیل تعامل افراد را افزایش دهد، ممکن است این کار را با ناراحت کردن افراد انجام دهد.
به‌عنوان مثال این ابزار اطلاع‌رسانی جدید تشخیص چهره، می‌تواند به‌عنوان ابزاری برای اذیت کردن افراد مورد استفاده قرار بگیرد. کاربران حتی زوقتی در عکس‌های افرادی که با آن‌ها دوست هم نیستند قرار بگیرند، توسط فیسبوک آگاه خواهند شد. تنها چیزی که در این میان نیاز خواهد بود، این است که این دو کاربر دوستان مشترکی داشته باشند یا اینکه تنظیمات مخاطبان عکس (چه کسی می‌تواند محتویات را ببیند) روی همه‌‌ی افراد تنظیم شده باشد. بنابراین فردی که بخواهد بقیه را اذیت کند و نمی‌تواند به کاربر مورد نظرش مستقیما پیام بدهد، می‌تواند عکسی از او آپلود کند و برای اذیت کردن، این عکس را با فتوشاپ دستکاری کند یا سخنان توهین‌آمیزی به آن اضافه کند. فیسبوک هم این عکس را به کاربر اطلاع خواهد داد و به افراد مزاحم کمک خواهد کرد. در مورد تصویر پروفایل کاربران حتی به داشتن دوستان مشترک نیازی نیست و اطلاع‌رسانی بدون دوست مشترک نیز صورت خواهد گرفت.
نکته‌ی بالا یک چالش برای فیسبوک محسوب می‌شود و فیسبوک باید سعی کند در عین اینکه درصد به‌وجود آمدن چنین شرایط بدی را به حداقل برساند، به این ابزار کمک کند که تعامل افراد را بیشتر کند (مثلا شما را از طریق عکس‌ها به دوستانی که در مهمانی با آن‌ها آشنا می‌شوید وصل کند). وقتی در مورد مشکل مزاحمت بالا از فیسبوک سؤال شد، پاسخ این بود که کاربران می‌توانند این نوع مشکلات را گزارش (ریپورت) بدهند یا قابلیت تشخیص چهره را خاموش کنند. وقتی این قابلیت‌های جدید وارد کار شوند، کاربران در نیوز فید خود به بررسی تنظیمات فعلی حریم شخصی و اینکه آیا این فناوری جدید را انتخاب کنند یا خیر، خواهند پرداخت. شاید زیاد بی‌ربط نباشد که بگوییم در حال حاضر فیسبوک در یک جریان دادگاهی درگیر است که ادعا می‌کند استفاده از قابلیت تشخیص چهره‌ی فیسبوک به حریم خصوصی کاربر تجاوز کرده است و فیسبوک هم هنوز نتوانسته رضایت شاکی این پرونده جلب کند. شرمن می‌گوید:
ما از افراد می‌شنویم که خودشان می‌خواهند در مورد اینکه این قابلیت کار کند یا خیر، به‌آسانی تصمیم بگیرند. اگر شما می‌خواهید این قابلیت را خاموش کنید، من فکر می‌کنم کار بسیار آسانی است.