بسیاری از افراد، خودروهای الکتریکی را بهعنوان جایگزین پیشنهاد میدهند. اما آیا این خودروها به اندازهای که شما اعتقاد دارید، دوستدار محیط زیست هستند؟
نخستین حقیقت مهم که تعداد انگشتشماری از تولیدکنندگان خودروهای برقی مایل به پذیرش آن هستند این است که خودروهای الکتریکی با انتشار ذراتی از پوشش تایرها، سطوح جاده و ترمزها همچنان هوا را آلوده میکنند. البته این خودروها کماکان نسبت به ماشینهای بنزینی مناسبتر هستند، اما محصولاتی کاملا پاک و سبز محسوب نمیشوند؛ همانطور که بسیاری از افراد عادی جامعه نیز چنین عقیدهای دارند.
استفاده کمتر از منابع سبز
منبع تامین انرژی الکتریکی موردنیاز این خودروها نیز موضوع دیگری است که بایستی مدنظر قرار گیرد. بهعنوان مثال در سال 2017 تنها 10 درصد برق تولید شده در ایالاتمتحده واقعا از منابع سبز نظیر نور خورشید و باد تهیه شده است. از سوی دیگر 32 درصد برق تولیدی از گاز طبیعی و حدودا 27 انرژی برق نیز از طریق زغالسنگ تامین شد.
سایر مناطق از قبیل اروپا احتمالا آمار بهتری از خود ارایه میدهند؛ اما بههرحال نتیجه یکسان خواهد بود. در صورتیکه انرژی الکتریکی خودروی تسلا جدید شما از طریق کارخانه زغالسنگ محلی تامین میشود، این محصول یک خودرو دوستدار محیط زیست بهشمار نمیآید.
با اینحال حتی با فرض پاک بودن کلیه منابع تامین برق، خودروهای برقی همچنان باید به شکل گستردهتری بهکار گرفته شوند. در حال حاضر تنها 3.2 میلیون دستگاه از این خودروها در جادههای سراسر جهان تردد میکنند. بسیاری از مدلها قیمت بالایی داشته و خریداری آنها از توان مردم طبقه متوسط یا کارگر جامعه فراتر است. کاهش اثرات گاز دیاکسید کربن برای شما گران تمام خواهد شد. بعلاوه در ایالاتمتحده با مشکل کمبود بیشازحد ایستگاههای شارژ و فواصل بسیار دور آنها از یکدیگر دستبهگریبان خواهید بود.
همچنین مواداولیه مورد استفاده جهت ساخت باتری خودروهای الکتریکی محدود و تجدیدناپذیر هستند. بعلاوه در حال حاضر بازیافت باتریهای لیتیوم یونی از طریق روشهای بیخطر برای محیط زیست امکانپذیر نیست. پیش از اصلاح کلیه این فاکتورها، ایده استفاده از خودروهای برقی ظاهرا سودمند است؛ اما این پدیده در مقیاس بزرگ بیمعنا خواهد بود.
حفاظت از محیط زیست با استفاده از وسایل نقلیه مشترک (عمومی)
بنابراین به منظور ایجاد تحول مثبت برای محیط زیست و مردم چه کارهای متفاوتی را میتوان انجام داد؟ استفاده گستردهتر از حملونقل عمومی برقی، پیشنهادی متعارف و منطقی برای یک نقلوانتقال سبز بهشمار میآید. بر اساس یک مطالعه صورت گرفته توسط موسسه ITDP و دانشگاه UC Davis، این روش بهترین سناریو برای محیط زیست و زندگی شهری است.
این مطالعه اعلام میکند که سناریوی سوم تعداد وسایل نقلیه مسافری درجادهها را تقریبا 30 درصد کاهش خواهد داد و در نتیجه تعداد خودروها از رقم 764 میلیون دستگاه فعلی به حدودا 535 میلیون واحد در سال 2050 خواهد رسید. این رقم تنها ¼ تعداد خودورهای پیشبینی شده در رویکرد تجاری معمول و سناریوی دوم (تا سال 2050) است. بر اساس 2 سناریوی اول، تعداد خودروها تا سال 2050 به 2.1 میلیارد دستگاه خواهد رسید.
خودروهای کمتر در کنار کاهش تعداد سفرهای وسایلنقلیه، میزان نیاز به جادهها، گاراژهای پارکینگ و زیرساختهای مرتبط را کاهش داده و امکان اجرای زیرساختهای بیشتر با امکان حمایت از عابران و دوچرخهسواران را فراهم میکند.
پدیده مذکور بدان معناست که استفاده مشترک از حملونقل عمومی و اشتراکگذاری خودروهای سواری بهطور کلی بر میزان انتشار گاز CO2 بیشترین تاثیر را خواهند گذاشت. این موضوع به کشورها کمک خواهد کرد تا به اهداف خود در توافقنامه پاریس دست یابند. بر اساس پیشبینیها، اجرای مفاد این توافق مانع از افزایش جهانی دمای زمین خواهد شد.
کاهش بار ترافیکی، مزیت دیگر سناریوی پیشنهادی محسوب میشود. از این منظر خودروهای برقی با مدلهای بنزینی تفاوتی ندارند. تمامی آنها بخشی از فضای جاده را اشغال میکنند. با رشد جمعیت جهانی و گسترش بیسابقه رویکرد شهرنشینی، کنترل بار ترافیکی به اندازه کافی حائزاهمیت است. بسیاری از افراد در عوض معطلی 2 ساعته در ترافیک ترجیح میدهند تا ظرف مدت 20 دقیقه توسط یک وسیله حملونقل عمومی نسبتا شلوغ جابهجا شوند.
نهایتا کاهش تعداد خودروهای جادهای در بلندمدت احتمالا به معنای سبک متفاوتی از زندگی و طراحی شهری خواهد بود. در حال حاضر جادهها شریانهای حیاتی کلیه کلانشهرها خصوصا در ایالاتمتحده هستند. با اینحال در نبود بسیاری از آنها، فضای بیشتری برای عابران پیاده و پارکها ایجاد خواهد شد و این پدیده در نهایت کیفیت عمومی زندگی را ارتقاء میدهد.
شما در این زمینه چهطور فکر میکنید؟ آیا آینده حملونقل سبز متعلق به خودروهای برقی خواهد بود؟ آیا شما قصد دارید یک مدل از این خودروها را خریداری نمایید؟