این قطعه برای ذخیره‌سازی اطلاعاتی است که در هنگام برقراری ارتباط با برج‌های مخابراتی شبکه ارایه‌دهنده تلفن همراه استفاده می‌شود. سیم‌کارت‌ها در اندازه‌های مختلف وجود دارند و اگر شما سیم‌کارت خود را از گوشی‌تان خارج کنید، امکان برقراری تماس، فرستادن پیام و برقراری ارتباط با اینترنت را نخواهید داشت.
سیم‌کارت چیست؟
جالب است بدانید که از سال ۱۹۹۱ این قطعه تولید شده است. در ابتدا شرکتی آلمانی، این قطعه را برای شبکه‌ای فنلاندی طراحی کرد. از آن موقع تاکنون میلیاردها سیم‌کارت به فروش رسیده است.
سیم‌کارت جز جدایی‌ناپذیر تلفن همراه برای برقرار ارتباط به شبکه سیستم جهانی ارتباط همراه (GSM) است. این سیستم جهانی در ۱۹۳ کشور دنیا به‌صورت استاندارد مخابراتی، اطلاعات و شناسنامه را در این قطعه ذخیره می‌کند.
این قطعه از تعدادی دستگاه رابطه و فلزات نیمه‌رسانا تشکیل شده که تمام این سال‌ها در چهار اندازه متفاوت تولید شده است.
- اندازه بزرگ (۱FF یا اولین اندازه کارخانه): این قطعه به‌اندازه یک کارت شناسایی در ابعاد ۶ در ۵۳.۹۸ میلی‌متر وجود داشت.
- اندازه کوچک (۲FF): این قطعه به‌شدت نسبت به نسخه قبلی کوچک شده بود، ابعاد آن ۲۵ در ۱۵ میلی‌متر است و اولین بار در سال ۱۹۹۶ استفاده شد.
- اندازه میکرو (۳FF): اندازه این قطعه ۱۵ در ۱۲ میلی‌متر است که نسبت به قبل کوچک‌تر شده است.
- اندازه نانو (۴FF): جدیدترین سیم‌کارت موجود که در ابعاد ۳ در ۸.۸ تولید می‌شود.
زمانی که گوشی‌ها کوچک‌تر و باریک‌تر شدند، نیاز به قطعات جانبی کوچک‌تر وجود داشت. در همان سال‌های اولیه گوشی‌ها کم‌کم به‌اندازه یک کارت اعتباری شدند که درنتیجه دیگر نمی‌توانستیم از یک سیم‌کارت در همان اندازه استفاده کنیم. در این روزها نیز سیم‌کارت‌ها به‌شدت کوچک شده‌اند و عملا ابعاد خاصی را در داخل تلفن اشغال نمی‌کنند. اما این نیز پایان و نهایت کار برای پیشرفت این فناوری نیست.
نسل بعدی این فناوری سیم‌کارت جاسازی‌شده (e-SIM) نامیده می‌شود، به این صورت است که این قطعه در داخل صفحه مدار اصلی گوشی لحیم‌کاری شده و مشتریان می‌توانند از راه دور آن را در داخل دستگاه خود فعال کنند. هم‌اکنون گوگل پیکسل ۲ و ساعت اپل ۳ (به همراه چند خودرو) تقریبا تنها تولیداتی هستند که از e-SIM استفاده می‌کنند، اما انتظار می‌رود که این فناوری سریع‌تر فراگیر شود.
چه چیزی در سیم‌کارت ذخیره می‌شود؟
یک سیم‌کارت، شماره شناسایی جهانی مشترک (IMSI) را در داخل خود ذخیره می‌کند. این شماره یک عدد ۱۵ رقمی است که در داخل موبایل شخص قرار می‌گیرد. IMSI جز مهمی برای جستجو و شناسایی است و مشخص می‌کند که کدام دستگاه اکنون متصل است.
در کنار IMSI یک کلید احراز هویت ۱۲۸ بیتی (Ki) ارسال می‌شود که خود سیم و شبکه GSM (سامانه جهانی ارتباطات همراه یکی از متداول‌ترین استانداردهای تلفن همراه در جهان است) را شناسایی کند.
سیم‌کارت‌ها همچنین می‌توانند پیام‌های کوتاه و اطلاعات نام و شماره مخاطبین را تا ۵۰۰ عدد ذخیره کنند. البته این به ظرفیت حافظه سیم‌کارت شما بستگی دارد. اگر گوشی فعلی‌تان را عوض کنید، می‌توانید اطلاعات مخاطبین و بعضی پیام‌ها را بدون حذف شدن با سیم‌کارت‌تان جابه‌جا کنید. بیشتر سیم‌کارت‌ها بین ۶۴ تا ۱۲۸ کیلوبایت ظرفیت دارند.
سیم‌کارت چگونه کار می‌کند؟
اساسا، سیم‌کارت‌ها کارت شناسایی و گواهی اعتبار دسترسی تلفن همراه شما به خطوط ارتباطی هستند. این قطعات در داخل خودشان اطلاعات لازم را نگه می‌دارند، بنابراین اگر داخل هر گوشی که قفل کارخانه نباشد قرار گیرند، به شبکه ارتباطی متصل خواهند شد.
اما سیم‌کارت عموما این‌گونه کار می‌کند:
- وقتی گوشی خود را راه‌اندازی می‌کنید، سیستم گوشی شما IMSI را شناسایی کرده و برای دکل‌های مخابراتی برای مجوز دسترسی به ارتباط ارسال می‌کند.
- شبکه مرتبط IMSI شما و Ki مشترک آن را در داخل پایگاه داده‌ها جستجو می‌کند.
- با فرض آنکه IMSI و Ki معتبر بودند، اپراتور مخابراتی یک شماره تصادفی را با Ki با استفاده از الگوریتم رمزنگاری GSM برای پردازش SRES_2 هماهنگ می‌کند و یک راه منحصربه‌فرد با شماره‌ای منفرد و تازه تولید می‌کند.
- شبکه مخابراتی دومرتبه این شماره را به گوشی شما ارسال می‌کند که در حقیقت به سیم‌کارت می‌رسد و با الگوریتم مشابه یک شماره جدید تولید می‌شود و این شماره دوباره به دکل مخابرات ارسال می‌شود.
- اگر هر دو شماره تطابق داشته باشند، سیم‌کارت بلامانع تلقی شده و به شبکه متصل می‌شود.
بنابراین اگر هنگامی‌که سیم‌کارت شما در حال کار است، صفحه گوشی خود را بشکنید و سیم‌کارت‌تان را در یک گوشی جدید قرار دهید، همچنان به تلفن‌ها و پیام‌های خود دسترسی دارید.
امنیت
اگر تلفن همراه شما دزدیده شود، آیا کسی می‌تواند سیم‌کارت شما را در داخل گوشی خود قرار دهد و از آن استفاده کند؟ جواب مثبت است.
هرکسی می‌تواند این قطعه را در داخل یک دستگاه قرار دهد و مثلا با آن تماس برقرار کند که اگر به‌طور مثال تماس راه دور برقرار کند هزینه سنگین‌تری خواهد داشت. اگر مخاطبین یا پیام‌های خود را در داخل سیم‌کارت‌تان ذخیره کرده باشید، نیز این شخص می‌تواند به آن دسترسی داشته باشد. خبر خوب این است که بیشتر گوشی‌های جدید این اطلاعات را در داخل سیم‌کارت ذخیره نمی‌کنند. البته می‌توان تنظیم کرد که در داخل سیم‌کارت نیز ذخیره کنند.
بااین‌حال، اولین کاری که در هنگام گم‌شدن یا دزدیده شدن سیم‌کارت‌تان باید انجام دهید، گزارش سرقت یا گم‌شدگی به اپراتور تلفن همراه‌تان است. اپراتور ارایه‌دهنده خدمات مخابراتی دسترسی به سیم‌کارت را قطع کرده و دیگر این قطعه اعتباری ندارد. شما می‌توانید درخواست صدور سیم‌کارتی جدید به اپراتور خود بدهید و البته شماره شما تغییری نخواهد کرد.
همچنین با قرار دادن و گذاشتن پین کد برای سیم‌کارت‌تان می‌توانید آن را قفل نگه دارید. برای این کار از گزینه SIM Lock در داخل گوشی خود استفاده کنید. این ویژگی سیم‌کارت را قفل کرده که بدون ورود رمز نمی‌توان از آن استفاده کرد. این پین کد به مشخصات گوشی و تنظیمات آن بستگی ندارد. هر دو سیستم‌عامل اندروید و iOS این ویژگی را در بخش مربوطه تنظیمات خود دارند.
وجود چندین میلیارد سیم‌کارت در جهان، خود نشانه‌ای از امنیت ارتباط از این طریق است. وقتی‌که شماره تلفن شما راه شناسایی هویت شما برای ایمیل، حساب شبکه‌های اجتماعی و حتی حساب بانکی است، هکرها در پی یافتن راهی برای دسترسی به شماره تلفن همراه شما و درنتیجه تمام موارد بالا هستند. عموما این دسته هکرها از روشی استفاده می‌کنند که “بازگردانی سیم‌کارت” نام دارد. آنها به اپراتور اشتراکی شما تماس برقرار می‌کنند و وانمود می‌کنند که سیم‌کارتشان را گم کرده‌اند و سیم‌کارت جدیدی برایشان فرستاده می‌شود و از آن طریق به همه چیز دسترسی دارند.
حال چگونه با این روش مقابله کنیم؟ آیا پین کد دیگری وجود دارد؟ بله با برقراری تماس با اپراتور خدمات مخابراتی خود پین کدی را برای خط خود مشخص کنید که هرکسی حتی خودتان در صورت گم کردن یا دزدیده شدن سیم‌کارت و درخواست سیم‌کارت جدید ابتدا لازم است این کد را ارایه دهد. البته به‌صورت کلی اپراتورهای خدماتی به‌صورت حضوری و با ارایه مدارک شناسایی سیم‌کارتی را برای شما صادر می‌کنند.