اکثر گوشی‌های اندرویدی از USB-C استفاده می‌کنند، لپ‌تاپ‌های اپل منحصرا از این یواس‌بی‌ها استفاده می‌کنند و امروزه حداقل یکی از این یواس‌بی‌ها را می‌توان بر روی هر کامپیوتری مشاهده کرد. اما همه کابل‌های USB-C یکسان نیستند و هر کابل USB-C که خریداری می‌کنید کاربرد مخصوص به خود را دارد.
اگر شما برای اولین بار است که از یک پورت USB-C استفاده می‌کنید، شاید مطالب زیر برای‌تان مفید باشد.
کابل اشتباهی، می‌تواند دستگاه‌تان را بسوزاند
این مورد مهم‌ترین چیزی است که استفاده کنندگان جدید USB-C لازم است که بدانند. در نسل‌های قبلی یواس‌بی، کابل‌ها صرفا یک کابل بودند و نه چیز دیگری. اگر یک کابل USB-1 را به یک پورت USB-2 می‌زدید احتمالا کار نمی‌کرد (یا شاید هم کار می‌کرد) اما این در واقع همه ماجرا بود. در اکثر مواقع، لازم نبود به این فکر کنیم که چه کابلی می‌خواهیم بخریم.
اما در مورد USB-C این‌گونه نیست و فراموش کردن این نکته ممکن است برای‌تان هزینه‌بر باشد.
این مشکل هم در مورد کابل‌های قدیمی USB-A وجود دارد و هم در مورد کابل‌های جدید USB-C (نوع A همان کابل‌های قدیمی یواس‌بی است که همه ما سال‌های زیادی از آن استفاده کرده‌ایم.) ولی دستگاه‌های USB-C (و کابل‌ها) از شارژ سریع‌تری نسبت به USB-A پشتیبانی می‌کنند. بنابراین، برای مثال، اگر شما یک دستگاه USB-A (مانند یک گوشی) را به یک پورت USB-C (با استفاده از یکی از کابل‌های آن) بزنید، گوشی شما ممکن است جریان برق بیشتری به سمت خودش بکشد و گوشی یا حتی کامپیوترتان بسوزد.
البته کابل‌های با کیفیت خوب می‌توانند رزیستورهایی در داخل خودشان داشته باشند تا از این قبیل اتفاقات جلوگیری کنند. ولی مشکل اینجاست که دانستن اینکه کدام کابل واقعا چنین خصوصیتی دارد، کار سختی است، مگر اینکه آن را از یک فروشنده قابل اعتماد خریداری کنید.
باید به خاطر داشته باشید که همه کابل‌های USB-C یکسان نیستند و این بستگی به شما دارد که اطمینان حاصل کنید چه نوع کابلی با دستگاه شما سازگار است. فرض اینکه چون کابلی به دستگاه شما می‌خورد پس در نتیجه کابل خوبی است، کافی نیست؛ می‌توانید از منابعی مانند USBcCompliant.com مطمئن شوید که کابل مزبور مشکلی برای دستگاه‌تان ایجاد نخواهد کرد.
همه پورت‌های USB-C یکسان نیستند
کار با USB-A نسبتا ساده بود: شما هر کابلی را می‌توانستید به آن وصل کنید و کارتان را ادامه دهید. اما در مورد USB-C به هیچ‌وجه این‌گونه نیست: بسته به اینکه مشخصات دستگاه شما چیست، احتمال اینکه آداپتورها و یا کابل‌های شما کار کنند و یا کار نکند وجود دارد. اکثر کابل‌های موجود در بازار، USB 2.0 را بیشتر از USB 3.0 یا USB 3.1 پشتیبانی می‌کنند.
البته انواع مختلفی از کابل‌ها هم در بازار موجود است که با استفاده از طراحی USB-C قابلیت‌های بیشتری را ارایه می‌دهند. برای مثال، Thunderbolt 3، که محصول مشترک اینتل و اپل است سرعت انتقال داده‌ای به میزان ۴۰ گیگابیت بر ثانیه دارد (چهار برابر سریع‌تر از USB 3.1) و دو نمایشگر ۴K را که به یک پورت وصل شده باشند پشتیبانی می‌کند. اما فقط دستگاه‌هایی که با Thunderbolt 3 سازگار هستند می‌توانند چنین سرعت‌هایی داشته باشند و حتی باید از یک کابل سازگار با Thunderbolt 3 نیز استفاده کرد.
مدل‌های دیگری هم وجود دارد: برای مثال HDMI و MHL که هر کدام از آن‌ها نمایشگرهای خاصی را پشتیبانی می‌کنند. همچنین، مدل DisplayPort نیز وجود دارد که هم در کنار ThunderBolt 3 و هم به‌طور جداگانه ارایه می‌شود. اگر یک علامت D شکل در کنار پورت USB-C وجود دارد لپ‌تاپ شما دارای DisplayPort است. البته ممکن است این علامت را داشته باشد و یا نداشته باشد.
اگر تصمیم دارید که نمایشگرهای دیگری به لپ‌تاپ خودتان وصل کنید، باید بدانید که دستگاه شما از کدام مدل پورت پشتیبانی می‌کند و بعد از آن، نمایشگر و یا آداپتوری را بخرید که آن مدل را پشتیبانی می‌کند.
پورت USB-C ممکن است امکانات بیشتری را علاوه بر خود یواس‌بی در اختیارتان قرار دهد و دانستن اینکه کدام دستگاهها و آداپتورها با آن کار می‌کنند بر عهده خود شماست. شاید بگویید که این امکان، چیز خوبی است، چرا که نشان‌دهنده قابلیت‌های بیشتر پورت USB-C است. اما این موضوع برای اکثر استفاده کنندگان کمی گیج‌کننده است، چون بعضی کابل‌ها و دستگاهها ممکن است برای پورت شما مناسب باشند و برخی نه. دانستن اینکه کدامیک از این‌ها به دردتان می‌خورد به معنی صرف زمان بیشتری برای جستجوی کلماتی مانند MHL و Thunderbolt 3 در گوگل است.
جهنم دانگل‌ها، حقیقت دارد
سوئیچ کردن به دستگاهی که فقط پورت‌های USB-C دارد کمی دردساز است. مشکل اصلی همین جاست. اکثر مردم، در طی سال‌های متمادی، کابل‌های یواس‌بی زیادی را برای لوازمی مانند گوشی‌ها، درایورها، ای-ریدرها، پرینترها و سایر دستگاهها جمع‌آوری کرده‌اند. سوئیچ به پورت USB-C به این معنی است که این کابل‌ها دیگر نمی‌توانند مستقیما به دستگاه شما وصل شوند.
شما دو انتخاب دارید. انتخاب اول این است که همه کابل‌هایتان را با کابل‌های USB-C جایگزین کنید. این کار راحتی است، ولی برای این کار احتمالا باید تعداد زیادی از کابل‌هایتان را جایگزین کنید. انتخاب دوم این است که چند تا آداپتور ساده تهیه کنید و در عوض، از کابل‌های قدیمی‌تان دوباره استفاده کنید. این بدین معناست که دانگل‌های مختلفی بخرید تا کارهای‌تان را با سرعت بیشتری انجام دهید.
دانگل‌های مختلفی، به عنوان مثال برای اترنت یا نمایشگرها وجود دارد و همانطور که در بالا گفته شد، هر پورت USB-C پروتکل‌های نمایشگر یکسانی را پشتیبانی نمی‌کند و بنابراین مجبور هستید آن مدلی را خریداری کنید که با دستگاه شما سازگار باشد. اما خرید یک دانگل مناسب و سازگار، دردسر بزرگی است و خرید همه این دانگل‌ها می‌تواند بسیار هزینه‌بر باشد. پس اگر شما لپ‌تاپ‌تان را به نمایشگرها یا پروژکتورهای مختلفی وصل می‌کنید، این یعنی شما به دانگل‌های زیادی نیاز خواهید داشت.
اما در دنیای کابل‌های USB-C، نقطه روشنی هم وجود دارد: داک استیشن‌های Dock Station) USB-C). این امکان برای مواقعی عالی است که برای مثال لپ‌تاپ‌تان را به دستگاه‌های متعددی وصل می‌کنید تا از آن به‌عنوان یک دسکتاپ استفاده کنید. این تک پورت USB-C، می‌تواند هر نوع اتصالی را برای‌تان مهیا کند، به این معنی که شما می‌توانید لپ‌تاپ‌تان را با وصل کردن یک کابل به آن، داک کنید.
بهترین انتخاب برای شما می‌تواند کابل‌های AmazonBasics باشد
اگر احیانا از حرف‌های گفته شده درباره کابل‌های USB-C و استفاده آن‌ها برای دستگاه‌های‌تان نگران شدید، جای هیچ نگرانی نیست، برای اینکه راه‌حل‌هایی برای این موضوع وجود دارد.
بهترین انتخاب شما برای هر کابلی از جمله کابل USB-C، خرید کابل‌های AmazonBasics است. این کابل‌ها نه‌تنها ارزان هستند، بلکه سازگار نیز هستند و مهم‌تر از همه اینکه، کابل‌های لیست شده در آمازون با برچسب سرعت‌هایشان مشخص شده‌اند. برای مثال برچسب SS بر روی کابل، به معنای سرعت فوق‌العاده (SuperSpeed) است. بنابراین ما به شما Amazon Basics را پیشنهاد می‌کنیم چرا که شما می‌توانید با مشاهده اطلاعات هر کابلی، کابل موردنظرتان را با دقت بیشتری خریداری کنید.